کارنامه اعمال

بالاخره بعد از 2 ماه نمره ها تایید شد.تو این چند ترمـِ  فهمیدم اون حسی که بعد از بیرون اومدن از سر جلسه امتحان داری اصولا حس کاذبیه.لا اقل این ترم کاملا مشهود بود برای هممون.مخصوصا درس ریاضیات مهندسی.همه بچه ها با نیش های گشاده از سر جلسه بیرون اومدن.چقدر هم استاد رو دعا کردیم که دمش گرم عجب سوالای قشنگی.هیچ کس توقع نداشت میانگین کل نمره کلاس 11 بشه:| به شخصه 5 صفحه پشت و رو تو امتحان میان ترم و 6 صفحه پشت و رو تو پایان ترم جواب نوشته بودم.تخمین میزدم نمرم حدود 18 باشه که اگه مثلا خدای نکرده زبونم لال اگه 16 شدم زود برم اعتراض بدم.نمره خودم و بقیه رو که دیدم خدا رو شکر کردم که لااقل ننداخته مارو:| همه 10-11:| حتی اگه کیلویی هم نمره میداد دیگه یک سوم نمره رو باید میگرفتیم.قربون اخلاقش،انقد استاد خوش اخلاقیه که هیچ احد الناسی جرات نکرد اعتراض بده!!!خیر سرمون قراره از ترم دیگه مدیر گروه هم بشن آقا.

این ترم همه معادلاتم به هم خورد.فک میکردم صد در صد الف میشم:| اگه مثل ترم قبل کم میخوندم نتیجه امیدوار کننده تر بود گویا.یه زمانی دوستان ترم بالایی میگفتن میزان مطالعه با نمره رابطه عکس داره،باورم نمیشد.

من امروز دست این عزیزانو  به رسم تقدیر و قدردانی میبوسم.اینا انذار دهنده بودن قدر ندونستیم:|

+ اعتراف میکنم یه جای کار میلنگید!تا الان 3 شیوه مطالعاتی در پیش گرفتم.دوتاش به شکست منجر شد.یکیش موفقیت آمیز بود که فک کنم شانسی بهش رسیدم.فرمولش یادم رفت:|