زیپ دهن

تو خونه ی ما یه روش تربیتی غلط حکم فرماست که به همه هم سرایت کرده.مثلا وقتی من میگم اگه فلان چیز اتفاق بیوفته خیلی خوب میشه هااا!بعد سریع یه نفر میگه:نه بابا!فکر کردی اگه فلان چیز بشه فلان میشه؟؟بعد میشینه کلی از معایب فلان چیز میگه که مثلا منو متقاعد کنه که الان وضعیتت خیلی بهتره!اصلا هم قصد بدی ندارناا.مثلا میخان تشویق کنن که قدر داشته ها و زمان حالو بدون ولی قشنگ میزنن تو ذوق امید به فرداها:|

اصلا دیگه پشیمون شدم مسئله ایو مطرح کنم.چون هر دفعه که کلی ذوق و شوق منو میبینن نگران میشن که اگه فرداها اون چیزی که انتظارشو دارم اتفاق نیوفته میخوره تو ذوقم برای همین خودشون زحمت میکشن از الان شرایطو آماده سازی میکنن و شخصا میزنن تو ذوقم:|

بعد حالا هرچقدرم بیای بهشون بگی این کار شما در طی گذر زمان از کودکی تا به الانه من باعث کاهش روند رشد اعتماد به نفس من شده کسی اصلا گووش نمیده. واقعیتش هم نمیشه از الان رفتاری رو که بهش عادت کردن تغییر داد.تنها راهش اینه که از بروز احساسات جلوگیری به عمل بیارم و  کلا زیپ دهنمو بکشم

فیلم

تا کی باید ادای آدمای خوشحالو دربیاریم؟

خزان

صبح با صدای بارون از خواب بیدار شدم.مثل کارتونای خارجی که اولین برف نشونه ی کریمسه،امروزم با اولین بارون پاییزی بوی پاییز سرما به دماغم خورد و رسما پاییز آغاز به کار کرد.

اگه شما هم از اون دسته آدمایی هستید که افسردگی فصلی میگیرن که هیچ...ولی اگه نیستید، این آهنگو دانلود کنید و تا تموم شدنش به عکس زیر خیره شید، خود به خود درست میشید:| طرفدارای پاییز دیگه خز شدن برای همین بهش میگن خزان:|

+معنی متنشو بلد نیستم ولی ریتم و صدا و مخصوصا مخصووووصا صدای رعد و برق وسطش خیلی واسم دوس داشتنی بود:X

+یادش بخیر یه زمانی از اول مهر میرفتیم مدرسه،الان از 25 شهریور میریم دانشگاه:|