زیپ دهن

تو خونه ی ما یه روش تربیتی غلط حکم فرماست که به همه هم سرایت کرده.مثلا وقتی من میگم اگه فلان چیز اتفاق بیوفته خیلی خوب میشه هااا!بعد سریع یه نفر میگه:نه بابا!فکر کردی اگه فلان چیز بشه فلان میشه؟؟بعد میشینه کلی از معایب فلان چیز میگه که مثلا منو متقاعد کنه که الان وضعیتت خیلی بهتره!اصلا هم قصد بدی ندارناا.مثلا میخان تشویق کنن که قدر داشته ها و زمان حالو بدون ولی قشنگ میزنن تو ذوق امید به فرداها:|

اصلا دیگه پشیمون شدم مسئله ایو مطرح کنم.چون هر دفعه که کلی ذوق و شوق منو میبینن نگران میشن که اگه فرداها اون چیزی که انتظارشو دارم اتفاق نیوفته میخوره تو ذوقم برای همین خودشون زحمت میکشن از الان شرایطو آماده سازی میکنن و شخصا میزنن تو ذوقم:|

بعد حالا هرچقدرم بیای بهشون بگی این کار شما در طی گذر زمان از کودکی تا به الانه من باعث کاهش روند رشد اعتماد به نفس من شده کسی اصلا گووش نمیده. واقعیتش هم نمیشه از الان رفتاری رو که بهش عادت کردن تغییر داد.تنها راهش اینه که از بروز احساسات جلوگیری به عمل بیارم و  کلا زیپ دهنمو بکشم