به همون میزان که گرمای داغ تابستون کلافه ام میکنه،ده برابرش سرمای زمستون حس زندگی و تلاشو ازم میگیره.کاش میشد سه ماه تعطیلی تابستون با زمستون عوض میشد.هوا سرد باشه و توئم سرمایی و دم به دقیقه یه دستمال کاغذی دستت باشه و هی با فین فین ،مجبور باشی درس بخونی و این 19 واحده کذایی رو در عرض یه هفته پاس کنی.والا فیل هم بود از پا درمیومد.(هم اکنون شبیه سوگلی ناصالدین شاه شدم)حالا همه حساسیت ها ی فصلی و افسردگی های فصلی هم دست به دست هم میدن و من رو کلافه تر از همیشه میکنن و باعث میشن از سر صبح هی تو اینترنت دنبال قرص و دم کرده های معجزه گر و یه برنامه درسی فشرده که ایشالا این ترمو به خوبی و خوشی بگذرونیم و بعدش با خیال رااااحت بریم پیش معشوق

این چند روز باقیمونده باید قوی باشم...قوییییی

+